U najuži izbor za NIN-ovu nagradu za najbolji roman godine ušli su romani Gorana Gocića “Tai” (Geopoetika), Slobodana Vladušića “Mi, izbrisani” (Laguna), Silvane Hadži-Đokić “Zlatno doba” (Interpres i Tema), Sonje Atanasijević “Vazdušni ljudi” (Prosveta) i Milete Prodanovića “Arkadija” (Arhipelag).
Žiri u sastavu Ljiljana Šop, Vladislava Gordić Petković, Mileta Aćimović Ivkov, Mića Vujičić i Vasa Pavković (predsednik) od ogromne prošlogodišnje produkcije, odabrao je pet romana, koji čine najuži izbor za jubilarno 60. književno priznanje koje dodeljuje NIN, prenose mediji.
Ove godine pristiglo je ukupno 182 naslova objavljenih u 2013. godini od čega se 15 romana našlo u užem izboru. Čak petoro pisaca čiji su se romani takmičili i prošle godine bili su i ove godine u kompeticiji, a dvojica pisaca (Bojan Babić i Živojin Ivković) imali su po dva objavljena romana, koji su ispunjavali uslove takmičenja.
O ovogodišnjoj produkciji svoje mišljenje su izneli književni kritičari koji učestvuju u odluci o najboljem romanu godine.
Ljiljana Šop kaže da je 2013. godina, gledano u celini, nastavak hiperprodukcije romansijerske prosečnosti. Ona uviđa “ubrzano kretanje silaznom putanjom ka obesmišljenju i obezvređenju ove stare, vitalne i popularne književne vrste”.
“Pri tome, više ne smatram neobičnim niti opasnim pojavljivanje stotinak amaterskih, beznačajnih pokušaja da se postane pisac (živ se čovek na sve navikne, pa i na to da, odbijanjem svake godine da dve trećine produkcije uopšte smatra lepom književnošću, verovatno zadobije barem hiljadu neprijatelja!), ali mislim da je za našu književnost vrlo ozbiljna, pa i alarmantna situacija kada pisci od imena i ugleda, sa respektabilnim delom iza sebe, olako „puste u svet“ novu knjigu, verovatno i sami svesni da je žurba u tim stvarima loš saveznik. I te kako razumem da društvena klima, ekonomska situacija, interesi i pritisci logike izdavačke industrije, čitalački ukus koji vraća u modu trivijalne žanrove, kao i sveprisutni teror kiča i prizemne zabave najmanje pogoduju dobrim piscima. Ali upravo su oni, na duge staze i uz ličnu žrtvu, brana i otpor svemu navedenom”. (NIN >>)
Predsednik žirija NIN-ove nagrade za roman godine, Vasa Pavković, u poslednjem prošlogodišnjem izdanju NIN-a uglavnom negativno ocenjuje romane koji čine prošlogodišnju književnu produkciju.
“Većina učesnika u NIN-ovom konkursu za izbor romana godinene ne shvata koliko je važna forma romana i da je ona presudnija od sadržaja koji se ispisuje”. (NIN, broj 3287)
Od tendencija kojima teži savremeni roman, Pavković uočava porast vrednosti žanrovskih romana (Skrobonja, Zelić, Bajić), zatim “okretanje leđa istoriji i zaranjanje u najrecentniju sadašnjost” što se obično završava “feljtonističkim tekstovima” kao i “pisanje ljubića po ugledu na trendseterke sa stejdžova komercijalnih izdavača”.
Mileta Aćimović Ivkov slaže se sa opštom ocenom žirija da je 2013. bila slaba godina za srpski roman, ističući da je u srpskoj književnosti “najviše najboljeg dala pripovetka, priča. A ne poezija. A pogotovo ne roman”.
“Nema, dakle, ničeg epohalno novog, ni velikog, u savremenom srpskom romanu. Nema, eto, ničeg velikog u našem savremenom romanu, ali ima lepih novina, malih kreativnih pomaka, značenjskih prodora i pribira. Jednostavno: ima smisla i lepote. Ima vrednosti. A te vrednosti nisu sasvim male, uzgredne i beznačajne. One su potvrda vitalnosti žanra, koji se često meša i pretapa sa drugim žanrovima u kojima se može lepo pričati”. (NIN >>)
Ime dobitnika NIN-ove nagrade biće objavljeno 13. januara 2014. godine.
